Η ανάγκη για δημοσιονομική εξισορρόπηση σε πολλά κράτη καθίσταται περιοριστική για την πολυδιάστατη αναβάθμιση των οικονομιών τους. Οι κρατικοί προϋπολογισμοί που είναι ισοσκελισμένοι σημαίνουν ότι ένα κράτος είναι σε θέση να καλύπτει τις λειτουργικές του ανάγκες χωρίς δανεισμό. Ωστόσο, ορισμένα κράτη δεν μπορούν να διασφαλίσουν αυτό το ισοζύγιο, είτε λόγω ύφεσης είτε λόγω αναγκαιότητας σε νέα αναπτυξιακά μοντέλα, που απαιτούν σημαντικές δημοσιονομικές εκροές.
Η υπερφορολόγηση μπορεί να προσφέρει βραχυπρόθεσμες λύσεις μέσω αύξησης των κρατικών εσόδων και επίτευξης των πρωτογενών πλεονασμάτων. Ωστόσο, αυτή η πολιτική επιβαρύνει τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, με αποτέλεσμα να αναιρεί τις προοπτικές ανάπτυξης και να περιορίζει το εισόδημα των πολιτών. Επιπλέον, η αναγκαία ενίσχυση της δημόσιας υγείας, της παιδείας, και η αντιμετώπιση άλλων κοινωνικών αναγκών απαιτούν αυξημένους κρατικούς πόρους.
Ειδικά σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα και κινδύνους, οι άμεσες ανάγκες των κρατών μέλους της ΕΕ καθιστούν δύσκολη τη μείωση φορολογικών επιβαρύνσεων. Η δημόσια χρέωση και η ανάγκη για αμυντική ενίσχυση προσθέτουν επιπλέον πίεση στις δημοσιονομικές ισορροπίες. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, συμπεριλαμβανομένων των Βρυξελλών, θα πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες των κρατών, καθώς η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία δεν προσφέρει βιώσιμες λύσεις.
Η νέα ρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης απαιτεί από τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μεσοπρόθεσμα αναπτυξιακά σχέδια, τα οποία θα επιδιώκουν τη μείωση του χρέους και την εξισορρόπηση των ελλειμμάτων. Παρ’ όλα αυτά, η ίδια η στρατηγική της λιτότητας δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα, αφού, αντί να ενισχύει την ανάπτυξη, υπονομεύει τη δυνατότητα των ασθενέστερων κρατών να επενδύσουν σε υποδομές και δημιουργία θέσεων εργασίας.
Τα τελευταία λόγια του Γάλλου Προέδρου Εμ. Μακρόν είναι ενδεικτικά της κατάστασης: «Η Ευρώπη μπορεί να πεθάνει εάν πάρουμε λάθος αποφάσεις…». Αυτό υπογραμμίζει την κρισιμότητα των τρεχουσών καταστάσεων και την ανάγκη για μια κοινή ευρωπαϊκή αντίδραση. Θα πρέπει να υπάρξει μια αποφασιστική και δίκαιη αντίσταση από τις οικονομικά ασθενέστερες χώρες, ώστε να διατηρηθεί η έννοια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και να αποτραπεί η αύξηση του ευρωσκεπτικισμού.
Πηγή: newsbeast.gr