Είμαι ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ένας άνθρωπος που έχει σηκωθεί όσες φορές έχει πέσει. Είμαι αθλητής, προπονητής, πατέρας, παππούς, σύζυγος, γιος. Με αυτές τις λέξεις ξεκινά η αυτοβιογραφία μου με τίτλο «Τρωτός άτρωτος», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Το βιβλίο βασίζεται σε ηχογραφήσεις και συζητήσεις με τον δημοσιογράφο Παντελή Βλαχόπουλο και αναφέρεται στην χρυσή εποχή του ελληνικού μπάσκετ.
Στις σελίδες του, αποκαλύπτω για πρώτη φορά την αιτία της έντονης διαφωνίας μου με τον Νίκο Γκάλη. Ήταν σε ένα παιχνίδι του Άρη με τον Ηρακλή το 1986, όπου μία πάσα που δεν του έδωσα προκάλεσε εντάσεις. Η αντίδραση του Γκάλη ήταν έντονη και λίγο έλειψε να πιαστούμε στα χέρια στα αποδυτήρια. Η αίσθηση ήταν ότι ένιωθε ότι εκείνος ήταν ο Άρης και όλοι οι άλλοι γύρω του. Αλλά εγώ σεβόμουν τη θέση όλων και ήθελα την ομάδα να προοδεύει.
Η επιρροή άλλων συμπαικτών μας ήταν καθοριστική, αφού παρενέβησαν να μας χωρίσουν. Μετά το παιχνίδι, ο εκνευρισμός μού προκαλούσε ανησυχία και αναρωτιόμουν πώς δεν υπήρξε κάποιο ατύχημα κατά την επιστροφή μου σπίτι λόγω της έντασης που ένιωθα.
Η επικοινωνία μας με τον Γκάλη είχε πληγεί σημαντικά και χρειάστηκε χρόνος για να επουλωθεί. Περάσαμε έναν μεγάλο χρονικό διάστημα αποφεύγοντας τις συνομιλίες, κάτι που φαινόταν παράδοξο, καθώς συνεχίσαμε να παίζουμε καλά. Αν και οι πράξεις μετρούσαν περισσότερο από τα λόγια, η εγωιστική στάση μας καθόρισε πολλές φορές τη σχέση μας. Ο καθένας μας είχε διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι και αυτή η διαφορά έγινε εμφανής σε εκείνη τη διαμάχη.
Καθώς εξηγούσα αυτά τα γεγονότα σε συνέντευξή μου στην ΕΡΤ, υπογράμμισα τη σημασία της επαγγελματικής συνεργασίας στον αθλητισμό. Σημαντικό είναι να κατανοήσουν οι άνθρωποι ότι πρέπει να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό μέσα στο παιχνίδι.
Σχετικά με το ρόλο του Γκάλη στο σκοράρισμα, εξήγησα ότι το σκοράρισμα είναι πιο ελκυστικό, αλλά εμένα με ενδιέφερε να στηρίξω την ομάδα. Είχα πάντα την προτεραιότητα να πετύχουμε το καλάθι, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να δώσω την πάσα σε κάποιον άλλο.
Αν και μπορεί να τσακωθήκαμε για μια πάσα, η σχέση μας εξελίχθηκε στη συνέχεια και συνεργαστήκαμε και στον Παναθηναϊκό. Ο καθένας μας προσέφερε διαφορετικά στοιχεία στο παιχνίδι, αλλά σημαντικό ήταν ότι στηρίζαμε ο ένας τον άλλον στην απόδοσή του.
Πηγή: newsbeast.gr