Την ώρα που όλο και πληθαίνουν οι καταγγελίες περί λεκτικής / ψυχολογικής βίας και σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο του θεάτρου, οι σπουδαστές του Εθνικού Θεάτρου καλούν τους πάντες να μιλήσουν. Όπως αναφέρουν κι οι ίδιοι έχουν ανάλογες εμπειρίες, για τις οποίες δεν μπόρεσαν να μιλήσουν λόγο φόβου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση των σπουδαστών του Εθνικού Θεάτρου:
«Την Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021, η συνάδελφός μας Ζέτα Δούκα με αφορμή την καταγγελία για σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη η Σοφία Μπεκατώρου αποφάσισε να μιλήσει δημόσια και να καταγγείλει επαναλαμβανόμενη λεκτική και ψυχολογική βία, καθώς και περιστατικό σωματικής επίθεσης σε βάρος της από τον συμπρωταγωνιστή και σκηνοθέτη της παράστασης Γιώργο Κιμούλη.
Ως σύλλογος σπουδαστριών και σπουδαστών της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξή μας στις συναδέλφισσες και συναδέλφους: Ζ. Δούκα, Κ. Γερονικολού, Ε. Ρουμελιώτη, Γ. Χρυστοστόμου, Κ. Παπουτσάκη, Φ. Ξυλά, Α. Κωνσταντινίδη, Μ. Πολυχρονίδη, Π. Αναστασοπούλου, Δ. Παπαδήμα, Ε. Μηλιάρη, Α. Μπουρδούμη, Γ. Νιάρρο και Χ. Τζωρτζάκη, καθώς επίσης και στους συναδέλφους φοιτητές και φοιτήτριες της σχολής του Γιώργου Κιμούλη και κάθε άλλο άτομο που έχει δεχτεί αντίστοιχες συμπεριφορές.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και έφτασε η ώρα να φανερωθούν τα αμέτρητα περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξιστικής βίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, τρανσοφοβίας, μισοαναπειρισμού, ηλικισμού και αποκλεισμών στο χώρο του θεάματος -έναν χώρο που, αν και φαινομενικά μοιάζει ρόδινος, είναι γεμάτος από ανθρώπους που εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος μπορούν να υποτιμούν ή ακόμη και να συμπεριφέρονται παραβιαστικά, να εκβιάζουν συναισθηματικά και παρενοχλούν σεξουαλικά. Εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι, άλλες περισσότερο, άλλοι λιγότερο, άλλοι ευτυχώς καθόλου, έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά -τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε μπορέσει να αρθρώσουμε λόγω φόβου μήπως εμείς κάτι δεν καταλάβαμε καλά και μήπως μελλοντικά στιγματιστούμε. Αυτό που έγινε μας δίνει ελπίδα ότι κάτι αλλάζει: η ”άγνοια” ενός νέου φοιτητή δεν μπορεί να δίνει πάτημα σε διδάσκοντες να συμπεριφέρονται ως αυθεντίες, κακοποιητικές συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτές ως μέθοδοι εκπαίδευσης ή ως τεχνικές εξάσκησης νέων δημιουργών. Η βία είναι βία.
Αντιλαμβανόμαστε το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για ένα άτομο που έχει δεχτεί παρενόχληση να βρει τη δύναμη να το καταγγείλει. Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλουμε να συνδημιουργήσουμε έναν χώρο στον οποίο τα άτομα που έχει υποστεί βία θα μπορούν να μιλήσουν κατευθείαν γι’ αυτό, έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να καταγγείλουν, να διεκδικήσουν και να δικαιωθούν.
Σε έναν κόσμο γεμάτο αποκλεισμούς, εμείς ονειρευόμαστε ένα θέατρο συμπεριληπτικό που λειτουργεί ως χώρος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας με βάση την ειλικρινή αποδοχή, τον υγιή διάλογο, την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη. Ποτέ ξανά καμία μόνη. Ποτέ ξανά κανένας μόνος».
Διευθύντρια Σπουδών Δραματικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου: Κατoνομάστε πρόσωπα, πράγματα, χωρίς φόβο
Την επόμενη μέρα, Κυριακή 31 Ιανουαρίου, η διευθύντρια της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου, Δηώ Καγγελάρη, έστειλε επιστολή, όπως αποκαλύπτει το protothema.gr, στους σπουδαστές με την οποία ζητά να μιλήσουν ανοιχτά για ενδεχόμενα περιστατικά οποιασδήποτε μορφής βίας εντός των κόλπων της σχολής.
Αναλυτικά:
«Αγαπητοί μου σπουδαστές, αγαπητές μου σπουδάστριες, Διάβασα προ ολίγου το κείμενο που δημοσίευσε ο Σύλλογός σας για «το φαινόμενο του εργασιακού εκφοβισμού και της σεξιστικής βίας στο θέατρο». Χαίρομαι πραγματικά που παράλληλα με τις εκπαιδευτικές και καλλιτεχνικές σας διεκδικήσεις, σας κινητοποιεί το ζωτικό θέμα της κατάχρησης εξουσίας στον εργασιακό και εκπαιδευτικό χώρο, δηλώνοντας έτοιμοι να καταδικάσετε κάθε προσβλητική, εκφοβιστική και παρενοχλητική συμπεριφορά και αποφασισμένοι να υπερασπιστείτε την προσωπική και επαγγελματική σας αξιοπρέπεια.
Στέκομαι ιδιαίτερα στη φράση σας: «Εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι, άλλες περισσότερο, άλλοι λιγότερο, άλλοι ευτυχώς καθόλου, έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά –τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε μπορέσει να αρθρώσουμε, λόγω φόβου μήπως εμείς κάτι δεν καταλάβαμε καλά ή μήπως μελλοντικά στιγματιστούμε». Όπως έχω ήδη τονίσει και στα έξη τμήματα της Σχολής μας (πριν ακόμη ανοίξει ο ασκός του Αιόλου πάνω από τον χώρο του θεάτρου) αισθάνομαι την υποχρέωση να επαναλάβω ότι είμαι πάντα ανοικτή για να ακούσω και να συζητήσω μαζί σας, μέσα σε κλίμα εμπιστοσύνης και εχεμύθειας, κάθε περίπτωση λεκτικής ή σεξουαλικής παρενόχλησης σε συλλογικό ή προσωπικό επίπεδο, ώστε να κινηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες.
Ως υπεύθυνη των σπουδών σας οφείλω να γνωρίζω ό,τι σχετίζεται με την εκπαιδευτική διαδικασία και σας καλώ να βρείτε το κουράγιο να μου μιλήσετε για όποιο από αυτά τα ζητήματα συνδέεται με τη Σχολή μας, κατονομάζοντας πρόσωπα, πράγματα, χρονολογίες, χωρίς φόβο· με τη δύναμη της αλήθειάς σας. Μόνο με την επώνυμη καταγγελία θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και δεν θα υπάρχουν αιχμές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι προσβάλλουν συνολικά το διδακτικό προσωπικό. Κλείνοντας, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι ήδη βρισκόμαστε στη διαδικασία σύνταξης Κώδικα Δεοντολογίας, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού».
Πηγή: altsantiri.gr